Vingerhoeden vol emotie
Iedere zondag schrijf ik een haiku … of althans een poging.
Een haiku schrijven brengt me wekelijks in reflectie- en verwonderingsmodus. De inspanning om in gebaldheid een weekgevoel of een (natuur)moment te bschrijven, levert me persoonlijk veel genoegen op.
Haiku’s zijn net als bonsai’s: pure essentie. Afgepeld tot de kern … geen vijven of zessen.
Mijn haiku’s worden gesorteerd per jaar en per maand. De jaarpagina’s zijn leeg, zij dienen enkel als placeholders voor de maanden 😉
Volgens Wikipedia is de haiku het resultaat van nauwkeurig waarnemen en liefdevolle zorg. Een haiku is niet zomaar een klein gedicht in drie lijnen met 5-7-5 lettergrepen elk, even belangrijk is de verwondering en een haast kinderlijke verbazing die er uit spreekt.
Haiku lezen wil zeggen de indrukken ondergaan, met de sfeer en de gevoelens van het haiku-moment.
Haiku heeft niet veel uitleg noch intellectueel gedoe nodig.
Hi dad,
Het is me eindelijk gelukt je blog te vinden, en ik zie nu pas wat ik al die tijd gemist heb! Geen idee dat je haiku’s schreef. Vind ze echt wel goed! Dat past ook helemaal bij jou. Bondig, maar toch veelzeggend en met een verrassende of onthullende wending. Kijk al uit naar de volgende. De RSS houdt me vanaf nu op de hoogte 😉
Liefs
Lotte
LikeLike
Giedo De Snijder…!
Als je me nog herinnert
Vijftig jaar terug!
Paul Cortois, cf. Machelen
ik hoop je binnenkort te contacteren
LikeLike
Paul,
Tuurlijk herinner ik me je nog … en je broer en vader .. uit de Blijde Inkomststraat.
Mijn contactgegevens vind je moeiteloos op deze blog.
Hou je vooral niet in 😉
LikeLike