Corneel is back

Het heeft quasi vijf maanden geduurd, maar Corneel is back.
Om eerlijk te zijn, was ik wat bang om de productie terug op te starten.
Met een mobiele melktank die sedert begin mei telkens zo goed als vol zit, is ook de werkdruk gevoelig toegenomen. Tussendoor ook nog een intensieve productie als Corneel waarmaken, vergt veel extra van een ouder wordend mens …
Bovendien is het heropstarten van een dergelijke productie ook niet evident. De productie tot daaraan toe, maar het rijpen is een ander verhaal. Met dit fenomeen worden de producenten van de reblochon fermier tweemaal per jaar geconfronteerd. Dus echt klagen hoef ik niet te doen.
Zij hebben een kaasmakerij en rijping in het dal voor de winterperiode en eentje in de alpage voor de zomerperiode. Die halfjaarlijkse verhuis betekent telkens alles heropstarten en hopen dat de rijping ‘snel‘ terug naar wens verloopt. De juiste biotoop in de rijpingskamer(s) moet zich immers terug willen/kunnen ontwikkelen. Dat proces loopt niet steeds of aanstonds van een leien dakje. Rauwmelkse kaas met natuurlijke korstflora is en blijft een levend proces …

Onze eerste Corneel productie werd op 3 mei opgestart. Achttien dagen na datum blijkt de kaas reeds klaar voor consumptie. Vroeger dan verwacht. De korst is bleekjes maar het zuivel en vooral de smaak beantwoordt aan de verwachtingen.
Corneel lijkt vandaag meer op Delphine, de zachtere versie van Corneel die ik op korte termijn voor ogen heb.
Corneel terug rozig kleuren, is nu opdracht nummer één. Daarna krijgt Delphine haar kans om haar plekje te verdienen in de Karditsel familie.
Ht helpt natuurlijk te weten, aka aan te voelen, waarom Corneel vandaag wat bleekjes uit de hoek komt.
Rijpen is en blijft immers begrijpen. … en zoveel meer:

L’ affinage c’est:
du temps …
donc de l’ expérience
des soins …
donc de la générosité
de l’ aspect …
donc de la rigueur
du goût …
donc de la curiosité
de la maturité …
donc de l’ apprentissage
du vivant …
donc de l’émotion
[Kaasrijper Hervé Mons]