Au fond sterft een mens zoals hij geboren wordt: tout seul.
Toch is er een wezenlijk verschil. Sterven doe je moederziel alleen.
Het overkomt iedereen. Vroeg of laat. Meestal als een donderslag bij heldere hemel.
Als de herfst der dagen om de hoek komt kijken, verliest het begrip sterfelijkheid haar relativiteit.
Niet in het minst als goede, iets jongere vrienden van de ene op de andere dag zonder rem naar De Dood schrijden.
Dan schieten woorden tekort, raken we zelf het noorden kwijt en stokt machteloosheid de adem.
Photo credits: Nicolas Blind
Twee vrienden
De maan maakt de nacht tot een sneeuwwit veld.
een man heeft zijn vriend van zijn leven verteld:
er is door dit spreken een wonder gebeurd:
hun harten zijn zozeer eender gekleurd
dat de een als hij soms naar de ander ziet
bij zichzelve zegt: maar ben ìk dat niet?
een vrouw; nog een vrouw; een verterend gemis.
het is alsof alles ten einde is:
want één hart blijft thuis en één hart gaat op reis
maar geen van twee vindt het Paradijs.Hendrik Marsman
